Gerrit Benner

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Gerrit Benner (Leeuwarden, 31 juli 1897 – Nijemirdum, 19 november 1981) was een autodidactische kunstschilder. Hij werd vooral bekend door zijn abstracte, veelkleurige landschapschilderingen in neo-expressionistische stijl die hij vanaf maakte. Zijn inspiratie lag bij de kunstenaars van de Ecole de Paris zoals Bazaine, Soulages en Manessier. Hij ontving de Prijs van de Stichting Kunstenaarsverzet 1942-1945 in 1955; een tweede prijs op de Biënale van São Paulo in São Paulo, Brazilië; de Guggenheim Prize for the Low Countries in 1958; en de International Hallmark Art Award New York.

Zijn werk is onder meer in bezit van het Stedelijk Museum (Amsterdam), Van Abbemuseum (Eindhoven), het Fries Museum (Leeuwarden), het Museum Twente (Enschede) en het Museum Belvédère in Heerenveen.

In 2003 hebben de Provinciale Staten van de Provincie Fryslân een tweejaarlijkse prijs ingesteld en naar Benner vernoemd. Het betreft een oeuvreprijs of een prijs voor een kunstenaar wiens werk recentelijk een belangrijke ontwikkeling heeft doorgemaakt. De eerste Gerrit Benner Prijs voor Beeldende Kunst werd uitgereikt in 2005.

Kunstenaar B.C. Epker uit Leeuwarden is de winnaar van de eerste Gerrit Benner Prijs voor Beeldende Kunst van de provincie Fryslân. Gedeputeerde Staten kennen de prijs van 2005 op advies van een externe jury toe voor een belangrijke ontwikkeling in het werk van een kunstenaar in de laatste twee jaar. De jury was onder de indruk van motivatie en volledigheid van de presentatie van Epker.

Andere winnaars van de Gerrit Benner prijs waren:

 

Enkele schilderijen van Gerrit Benner

 

De witte wolk 1968

 

 

 

 

 

Fries landschap 1970

 

 

 

 

 

 

 

 

Paard in wei 1955